فصل اول از باب دوم (در انحلال
عقد نکاح) کتاب هفتم از قسمت هشتم جلد دوم (در اشخاص) قانون مدنی به موضوع
«در مورد امکان فسخ نکاح» پرداخته است.
فصل اول (در مورد امکان فسخ نکاح) از باب دوم (در
انحلال عقد نکاح) کتاب هفتم (در نکاح و طلاق) از قسمت هشتم جلد دوم (در
اشخاص) قانون مدنی از ماده 1120 تا 1132 به شرح زیر است:
باب دوم - در انحلال عقد نکاح
ماده 1120- عقد نکاح به فسخ یا به طلاق یا به بذل مدت در عقد انقطاع منحل می شود.
فصل اول - در مورد امکان فسخ نکاح
ماده 1121- جنون هر یک از زوجین بشرط استقرار اعم از اینکه مستمر یا ادواری باشد برای طرف مقابل موجب حق فسخ است.
ماده 1122- عیوب ذیل در مرد که مانع از ایفاء وظیفه زناشوئی باشد موجب حق فسخ برای زن خواهد بود:
1- عنن بشرط اینکه بعد از گذشتن مدت یکسال از تاریخ رجوع زن به حاکم رفع نشود.
2- خصاء
3- عنن به شرط اینکه ولو یکبار عمل زناشوئی را انجام نداده باشد.
4- مقطوع بودن آلت تناسلی به اندازه ای که قادر به عمل زناشوئی نباشد.
ماده 1123- عیوب ذیل در زن موجب حق فسخ برای مرد خواهد بود:
1- قرن.
2- جذام.
3- برص.
4- افضاء.
5- زمین گیری.
6- نابینائی از هر دو چشم.
ماده 1124- عیوب زن در صورتی موجب حق فسخ برای مرد است که عیب مزبور در حال عقد وجود داشته است.
ماده 1125- جنون و عنن در مرد هر گاه بعد از عقد هم حادث شود موجب حق فسخ برای زن خواهد بود.
ماده1126- هر یک از زوجین که قبل از عقد عالم بامراض مذکوره در طرف دیگر بوده بعد از عقد حق فسخ نخواهد داشت.
ماده 1127- هرگاه شوهر بعد از عقد مبتلا به یکی از امراض مقاربتی گردد
زن حق خواهد داشت که از نزدیکی با او امتناع نماید و امتناع بعلت مزبور
مانع حق نفقه نخواهد بود.
ماده 1128- هر گاه در یکی از طرفین صفت خاصی شرط شده و بعد از عقد
معلوم شود که طرف مذکور فاقد وصف مقصود بود برای طرف مقابل حق فسخ خواهد
بود خواه وصف مذکور در عقد تصریح شده یا عقد متبانیا بر آن واقع شده باشد.
ماده 1129- در صورت استنکاف شوهر از دادن نفقه و عدم امکان اجراء حکم
محکمه و الزام او بدادن نفقه زن میتواند برای طلاق بحاکم رجوع کند و حاکم
شوهر او را اجبار بطلاق می نماید. همچنین است در صورت عجز شوهر از دادن
نفقه.
ماده 1130- در مورد زیر زن می تواند به حاکم شرع مراجعه و تقاضای طلاق
نماید در صورتی که برای محکمه ثابت شود که دوام زوجیت موجب عسر و حرج است
میتواند برای جلوگیری از ضرر و حرج زوج را اجبار به طلاق نماید و در صورت
میسر نشدن به اذن حاکم شرع طلاق داده می شود.
ماده 1131- خیار فسخ فوری است و اگر طرفی که حق فسخ دارد بعد از اطلاع
بعلت فسخ نکاح را فسخ نکند خیار او ساقط میشود بشرط اینکه علم بحق فسخ و
فوریت آن داشته باشد تشخیص مدتیکه برای امکان استفاده از خیار لازم بوده
بنظر عرف و عادت است.
ماده 1132- در فسخ نکاح رعایت ترتیباتی که برای طلاق مقرر است شرط نیست.