چاپ

دهه اول محرم امسال پس از وقفه ایی که بواسطه کرونا داشت با شور حسینی فوق العاده‌ای در سرتاسر جهان برگزار شد.
و دزفول شهر دارالمومنین کما فی السابق نگین انگشتری این مراسمات بود.
مجلس عزای حسین(ع) باز هم دلیلی شد تا مردمان عاشق اهل بیت زیر سایه بیرق عاشورا اتحاد مثال زدنی خود را به رخ بکشند
بی شک راهپیمایی قدیمی و سنتی تاسوعا و عاشورای حسینی در دزفول که سالیان سال است در مسیر شمال به جنوب و از جنوب به شمال شهر برگزار می گردد یکی از بزرگترین مراسمات عزاداری دهه اول محرم در کل جهان است.
بی‌شک،داشتن بزرگترین هیاتهای زنجیرزنی (سید محمود) و سینه زنی (سیاهپوشان) و قدیمی‌ترین هیات مارش (علی ابن موسی الرضا) و حضور صدها هیئت قدیمی (صحرابدر، کرناسیان، سرمیدان، قلعه، جلوداران و...) بصورت هیئتهای (سینه زنی، زنجیر زنی، مارش، سنج و دمام، کاروان اسرا،و..) و برگزاری آیین ها و مراسمات خاصی مانند ( چلاب، علم رقصانی، علم یراق، چو بازی، چوب زنی و..) با شرکت مداحان و پیرغلامان خوشنام اهل بیت، جلوه‌ای بدیع و جاودانه از گرامیداشت عزای حسین در دزفول به یادگار گذاشته است.
ولی صد حیف که اینهمه شور و شعور و اتحاد و انسجام حسینی با اندکی بی تدبیری و سو مدیریت دستخوش آشفتگی شود.
با اینکه مراسم تاسوعا و عاشورای حسینی هر ساله در مسیری ثابت و با تعداد هیئتهای مشخص برگزار می‌شود اما عدم برنامه ریزی درست و تنظیم حرکت هیئت‌ها و تخمین زمان درست، مشکلات عدیده ایی را برای عزاداران خصوصا در گرمای طاقت فرسای مرداد دزفول بوجود آورد که نگارنده
به حرمت سیدالشهدا وارد جزئیاتی که همه از آن آگاهیم نمیشوم، اما می‌دانیم که با اندکی برنامه ریزی آگاهانه‌ و هوشمندانه‌ می‌توان شکوه برگزاری این مراسمات را چند برابر کرد.

در پایان اشاره‌ای داشته باشم به عدم استفاده از ظرفیت محرم( البته به مانند مابقی ظرفیت‌های دزفول) برای معرفی دزفول، مردمش، شور حسینیش و اتحادش، به کل کشور و حتی جهان