چاپ

یادداشتهای جشنواره 39

ستاره بازی ( هاتف علیمردانی )
واقعیت

ستاره بازی می خواهد از مهاجرت و آلام آن بگوید . فیلمی ست که بنای خودرا بر بستری واقع گرایانه قرار می دهد و با کم ترین دخل و تصرف و به بیان صحیح تر بدون پرداخت دراماتیک که می بایست ازحیث نقاط عطف بر بیننده برتری جوید ؛ مسیری معکوس را طی می نماید به گونه ای که از نیمه با فیلمی طرف هستیم که پتانسیل های آغازین را از دست می دهد و به اثری با کاراکترها و روایتی بی افت و اخیز و قابل حدس تبدیل می شود
؛اگرچه فیلمساز با تمهیداتی همچون نزدیک شدن به آدم ها و ایجاد نوعی سمپاتی ( خاصه در خصوص شخصیت دختر ) و تلاش قابل اعتنای گروه بازیگران درصدد است تا خلاهای موجود در بستر درام را پوشش دهد و فیلمی با داعیه ی شخصیت محوری بسازد ؛اما به دلیل تبعیت از همان الگوهای امتحان شده ی پیشین به موفقیت چشمگیری دست نمی یابد .

حمید عبدالحسینی - صبح ملت نیوز