چه هیاهوی عجیبی بر پاست
یک چند فریادِ سکوت
که در این طرحِ سیاه
از گُلِ شب آویخته است
بوی خواب را می‌شنوم 
و مرا همهمه ای است اهلِ وجود 
حیف که دگر هیچ آب ، واژه بر صورتِ آفتاب نخواهد پاشید
یا دگر هیچ آهی بر لبِ عطرِ بهار نخواهد رقصید
آفتابا خُفت ،
 سایه اش از سر ما کم شد و رفت...

شاعر: سید محمد شاهزاده صفوی

http://sobhemelatnews.ir/fa/News/99402/سایه-اش-از-سر-ما-کم-شد-و-رفت-شعری-از-سید-محمد-شاهزاده-صفوی