بزرگنمایی:

این روزها شاهد حضور چهره‌ های جدیدی در مجموعه های تلویزیونی هستیم به خصوص در مجموعه های ویژه ماه رمضان ،از جمله این استعدادهای  جوان ((خانم مهتاب عسکری)) ،بازیگر سریال یاور و از ایشان خواستیم لحظاتی با ما گفتگو کنند.  
لطفا خودتون  معرفی کنید وسوابق و فعالیت های که در راستای هنر داشته اید بگوید .

ممنون و سپاسگزارم از اینکه منو دیدید.  همانطور که فرمودید من در عرصه تصویر و فیلم ابتدای کارم هست اما سالهاست که در حوزه تاتر و بازیگری مشغول هستم. دوران طولانی رو پشت سر گذاشتم. از همان دوران مدرسه. در کار نمایش بودم و هر سال و هر ماه و هر روز برای من فرصت یاد گیری بود. و هنوز هم احساس نیاز به آموختن دارم.
متولد فروردین 66و دانش آموخته کارگردانی سینما هستم. حدودا نوزده ساله تاتر کار میکنم. از بزرگان تاتر و سینما تجربیات زیادی کسب کردم. دوره های ابتدایی و مقدماتی رو نزد بزرگان شهرم ازجمله آقایان یونس صحرا و علیرضا حنیفی، پیمان دانشمند، موسی هدایتی، و تهران آقای براتی و رحیم نوروزی آقای رفیعی، مسافر و دیگران آموختم که هر کدامشان  از پیشکسوتان تاتر هستند. از سال 93 به تهران اومدم و با گروه های مختلف تاتری همکا ی کردم. تمرکزم روی بازیگری ست اما سعی کردم در فرصت هایی که پیدا میکنم هم بنویسم و هم کارگردانی کنم.
پس راهی طولانی رو پشت سر گذاشتید؟

 طولانی و بسیار ناهموار. من هم مانند خیلی ها ابتدا گمان میکردم بازیگری کار راحتی یه اما وارد که شدم متوجه شدم یکی از سخت ترین کارهای دنیاست.                      چه چیزی باعث شد بمونید و رها نکنید؟

 قطعا علاقه و انگیزه زیاد.  من برای موندن در این کار سختی های زیادی کشیدم. رنج ها بردم و حتی فرصت های زیاد زندگی رو از دست دادم.حتی دعوت نامه اقامت و زندگی و ازدواج در سوئد را به خاطر بازیگری کنسل کردم به هر حال من برای خودم هدفی رو تعیین کردم و برای رسیدن به اون همه تلاشم رو به کار میگیرم و از همه چیزم به خاطر این هدف میگذرم .
 نقش کوتاهی تو یاور داشتی این شمارو اذیت نکرد؟ 
نه .  من یه هدفی دارم و تلاش می‌کنم به اون برسم. کوتاهی یا بزرگی نقش اهمیتی نداره. مهم اینه که بتونم خودمو بیشتر محک بزنم. قطعا برای نقش های بزرگتر و پررنگ تر فرصت خواهم داشت. آنچه مهمه اینه که این هنر و به درستی یاد بگیرم و خومو در اون تمرین بدم.                       

و کلام پایانی.......
در هنر بازیگری دیده شدن بخش اول ماجراست اما من در هنر به دنبال یادگیری، کسب تجربه و فهم بیشتر هستم. همین الان که در اول راه ام، اما باور دارم که در وادی هنر انسان به فهم بالاتری میرسه مخصوصا که تئاتر یک کار گروهی می باشدو شما با انسانهای مختلف و با تجربیات مختلف روبه رو هستی. 
 سختی ها زیاده. شرایط تئاتر به سامان نیست، انحصار از یه طرف، بی مهری مسئولین از یه طرف، برخورد با آدم‌های نا اهل و غیر تئاتری و کمبود امکانات و تبعیض های فراوان از طرفی دیگر کار رو سخت تر میکنه. توصیه من اینه که دوستانی که میخوان وارد حوزه هنر بشن با برنامه وارد بشن. بر اساس هدف بیان نه فقط برای دیده شدن. باید به یک فهم درست و عمیق از هنر برسند.  اینکه این کار طاقت فرسا باید آنهارا به درک بهتری از زندگی برسونه،همین.
خبرنگار/آرام طالشی