بزرگنمایی:

با سلام و  احترام
ضمن عرض تسلیت به مناسبت فرا رسیدن ماه محرم و ایام سوگواری امام حسین (ع) ، با شماییم ،
 
در برنامه ای دیگر از ایستگاه ضرب المثل .
در این برنامه، من صوفیا حاجی پور و خانم الناز عبدالهی روایتگر ضرب المثل هنوز دوقورت و نیمش باقی ست ، خواهیم بود .
با ما همراه باشید .

این ضرب المثل درباره افراد زیاده خواه و پر توقع به کار می‌رود، افرادی که وقتی کاری را برایشان انجام می‌دهند و لطفی در حق آن‌ها می‌کنند، به جای تشکر، همچنان ناراضی و طلبکار هستند .

در این مواقع، اصطلاحاً می‌گویند: فلانی دو قورت و نیمش باقیه.

و اما روایتِ ریشه ی این ضرب المثل ؛

گویند حضرت سلیمان زبان همه‌ جانوران را می‌دانست، او یک بار از خداوند خواست تا یک روز، تمام مخلوقات را به مهمانی دعوت کند و غذا بدهد.

از خداوند پیغام رسید: «مهمانی خوب است، ولی هیچ‌کس (غیر از پروردگار) نمی‌تواند از همه‌ی مخلوقات من، در یک وعده پذیرایی کند و آن ها را سیر کند.»

اما حضرت سلیمان با اصرار تمام اجازه یک وعده ناهار دادن به همه حیوانات وحشی و پرندگان و جانوران صحرا و دریای دنیا را گرفت.

حضرت سلیمان به همه آن‌هایی که در فرمانش بودند، دستور داد تا برای جمع آوری غذا بکوشند و قرار گذاشت که در یک روز، کنار ساحل دریا، مهمانی برگزار کند. مدت سه سال تمام تدارک و تهیه غذا دیده شد و به اندازه ای در بیابان‌ها و دره ها، غذا و خوراکی به دستور حضرت سلیمان تهیه شد که از حساب خارج بود.

روز مهمانی فرا رسید، در شروع مهمانی، یک ماهی بزرگ سرش را از آب بیرون آورد و گفت: خوراک مرا بدهید. خدمتکاران یک گوسفند بریان در دهان ماهی انداختند. ماهی گفت: من سیر نشدم. یک شتر آوردند و دادند ماهی خورد، ولی ماهی باز هم سیر نشده بود.

حضرت سلیمان گفت: او یک وعده غذا مهمان است؛ آن‌قدر به او غذا بدهید تا سیر شود.

کم‌ کم هر چه خوراکی در ساحل بود، به ماهی دادند، ولی ماهی، سیر نشده بود. خدمتکاران از ماهی پرسیدند: مگر یک وعده غذای تو چقدر است؟

ماهی گفت: خوراک من در هر وعده، سه قورت است و این چیزهایی که من امروز خورده‌ام، فقط به اندازه‌ نیم قورت بود و هنوز دو قورت و نیمش باقی ‌مانده است.

ماجرا را برای حضرت سلیمان تعریف کردند و پرسیدند چه کار کنیم؟ هنوز مهمان‌ها نیامده‌اند و غذا‌ها تمام شده و این ماهی هم هنوز سیر نشده است.

حضرت سلیمان در فکر بود که مورچه پیری به او گفت: ران یک ملخ را به دریا بیاندازید و اسمش را بگذارید غذای آبگوشت. آن وقت به ماهی بگویید دو قورت و نیم باقی مانده غذایش را آبگوشت بخورد…!

در این حکایت، ماهی بزرگ یا نهنگ، تمثیلی از افراد پر توقع و سیری ناپذیر است که هر چقدر به آن ها لطف کنی یا چیزی بدهی باز طلبکار هستند .

امیدواریم که این برنامه مورد پسند شما قرار گرفته باشد .

گویندگان :صوفیا حاجی پور _ الناز عبدالهی
تهیه و تنظیم : حسن فرخی _ لیلا حجازی