بزرگنمایی:

به نام خدا
با سلام و درود به پیشگاه شما شنوندگان محترم رادیو رسانه ای صبح ملت

ضمن آرزوی سلامتی و بهروزی برای شما عزیزان ،  من  رحیم سنایی و همکارم خانم ثنا صمصامی ، در ویژه برنامه ای دیگر از معرفی کتاب،  همراه شما عزیزان هستیم.


وطن برای وطن‌خواه عطری دارد، عطری تاریخی، عطری مردمی، عطری شیرین، که تجزیه‌ی وطن و قطعه قطعه شدنِ غم‌انگیزش، هرگز این عطر را از میان نمی‌برد.

وطن عطر است، بوی بهارینِ زیستنِ آزادانه است، بوی خوشِ خاک است.

وطن آواز است.
این بار در یار مهربان این هفته به سراغ یک رمان تاریخی رفته ایم. 
بر جاده های آبی سرخ نوشته نادر ابراهیمی. 
 

درباره نویسنده :

نادر ابراهیمی (زاده 14 فروردین 1315 در تهران – درگذشته در تاریخ 16 خرداد 1387، تهران)، داستان نویس معاصر ایرانی بود. او علاوه بر نوشتن رمان و داستان کوتاه در زمینه های فیلم سازی، ترانه سرایی، ترجمه، و روزنامه نگاری نیز فعالیت کرده است.

ابراهیمی، همراهِ بهرام بیضایی و ابراهیم گلستان، از معدود سخنوران ایرانی به‌شمار می‌رود که هم در سینما و هم در ادبیات کار کرده و شناخته شده بوده‌اند.

در سال 1342، نخستین کتاب خود را  با عنوان «خانه‌ای برای شب» به چاپ رسانید. تا سال 1380 علاوه بر صدها مقالهٔ تحقیقی و نقد، بیش از صد کتاب از او چاپ و منتشر شده‌است که دربرگیرندهٔ داستان بلند و کوتاه، کتاب کودک و نوجوان، نمایش‌نامه، فیلم‌نامه و پژوهش در زمینه‌های گوناگون است. ضمن آن‌که چند اثرش به زبان‌های مختلف دنیا برگردانده شده‌است. یک عاشقانهٔ آرام»، «بار دیگر شهری که دوست می‌داشتم»، «چهل نامهٔ کوتاه به همسرم»، «مردی در تبعید ابدی»، «بر جاده‌های آبی سرخ»، «تضادهای درونی»، «آتش بدون دود»، «ابن مشغله» و «آرش در قلمرو تردید» از جمله آثار منتشرشدهٔ این نویسنده هستند.


نادر ابراهیمی نویسنده‌ای است به واقع وطن‌دوست که در جاده‌های آبی سرخش اسطوره‌ی وطن‌ خواهی را برایمان ترسیم می‌ کند.قهرمانی که گرچه او را راهزن نامیده‌اند اما اوست که طعم خوش آزادی را به جنوبیان چشانده. بگذار او را ناجوانمردانه یاغی خطاب کنند، دزدیدن از بیگانه‌ ای که جان و مال صاحبان این خاک را اسیر خویش کرده، شرافت محض است.

“میرمَهنای دوغابی مظهر همین وطن بود.”

وطنی که تاکنون برایش کتاب‌ها نوشته‌اند و شعرها سروده‌اند اما این مجموعه‌، عطر تازه‌ای از وطن خواهی را می‌پراکند.

جاده‌های دریای جنوب، آبی بودن اکنونشان را مدیون سرخی خون میرمهناییان هستند، که اگر نبودند این انسان‌های شوریده‌ی طعم وطن، هزارپاره شده بودند گل‌های این کهنه قالیِ ایران نام گرفته.

 داستان، عین واقعیت نیست، چرا که، هیچ داستانی نمی‌تواند عین واقعیت باشد و هیچ واقعیتی هم نمی‌تواند عین واقعیت دیگر، اما تا آنجا که مدرک و منابع تاریخی رخصت داده‌اند، بر پایه‌ی مجموعه‌ی بزرگی از واقعیات و مستندات قابل اعتنای تاریخی بنا شده است.



 داستان بلند ” بر جاده های آبی سرخ ” حکایت جوانمردی و رشادت دلاورمرد جنوبی گمنامی است به نام “میرمهنای دوغابی” هم او که خواب و آرامش را قریب یک دهه از استعمارگران هلندی، انگلیسی، پرتغالی و عثمانی ربود، تا برای همیشه خلیج فارس از دستبرد اشغالگران در امان بماند.

نویسنده، زنده یاد نادر ابراهیمی، با پانزده سال مطالعه پیرامون زندگی این مبارز جنوبی وطن خواه به خوبی از عهده ی شناسایی و معرفی نهضت مقاومت وطن پرستانه میرمهنای دوغابی برآمده است. شاخصه ی آثار این نویسنده حب وطن و وطن خواهی است وقتی با کش وقوس داستان همراه می شوی، مبارزه و عشق به وطن در دل شخصیت ها و قهرمانان جاری است.

قسمتی از کتاب بر جاده های آبی سرخ:
باز، نیمه شب از آن نیمه شبهای میرمَهنا بود؛ و مهتاب، مهتابِ میرمهنا؛ و دریا، دریای میرمهنا، وجنون...

باز، قصّه، قصّهٔ بی تابی و بی خوابی میرمَهنا بود و پناه بُردنش به ساحلِ بی تاب و بی خوابِ ریگ، و جنون، که با عشق، هیچ فاصله نداشت.

__ خدایا! سالهاست که با پای بِرَهنه، به این قَدَکِ کُهنه رضا داده ام. همین، تنها همین را برایم باقی بگذار تا پیشِ روی دوستانم خجلت زده نشوم و پوزخندِ پنهانِ مردمان را احساس نکنم!

خدایا! کاری کُن که حَتّی بَداَندیش ترین آدم ها نیز نتوانند مرا به مُدارای با دشمنانِ اُمّت و ملّت، و به خودخواهی، لذّتْ خواهی، و مَقامْ خواهی مُتَّهم کنند.

خدایا! توانِ خیانت کردن به مردُم را از من بگیر! توانِ دل بستن به مال، دل بستن به زن، و بیشتر خواستن را از من بگیر!

من به راهِ مردانِ تو می رَوَم. این راه را چندان ناهموار و دشوار مکُن که از پا درآیم. دستم بگیر که محتاجِ دستگیری تواَم!

خدایا! رضایتِ وجدان می خواهم، نه رضایت خویشان و دوستان.

خداوندا! کینه ام را به دشمنانِ سرزمینم عمیق تر کُن، زبانم را تیزتر کُن، پایم را استوارتر کُن، زبونی ام را کمتر کُن، شاید بتوانم سنگی از کوهِ سنگی دردهای مردم بردارم و باری از بارِ عظیمِ غم های شان بکاهم!

خدایا! بیکاره ام مکُن، بی مصرفم مکن، عیاشم مکن، وِرّاجم مکن، بهانه گیرم مکن، خودْباوَرَم مکن، اسیرِ تنم مکن، پیش فرزندانِ سرزمینم سرافکنده و سرشکسته ام مکن، دَر به دَرَم کُن امّا دلبسته به زر و زیوَرَم مکن!

خدایا! کاری مکن که کودکان، آنگاه که از مادران و پدران خود می پرسند: «این میرمَهنا، برای مَردُمِ ما چه کرده است؟» هیچکس هیچ داستانی برای گفتن نداشته باشد!


 اگر می خواهید با اسطوره های تاریخ کشورمان که به بهترین شکل ممکن توسط نادر  ابراهیمی به تصویر کشیده شده است آشنا شوید خواندن این کتاب را برای همه علاقمندان توصیه می کنیم.

این برنامه در گروه اجتماعی رادیو رسانه ای صبح ملت تهیه و ضبط گردیده است .

امید که مورد پسند شما عزیزان قرار گرفته باشد .

گویندگان :رحیم سنایی
ثنا صمصامی

تهیه و تنطیم :
حسن فرخی
ندا سعادتی نسب 

دبیر :لیلا حجازی