یادداشت های روزانه بقلم دکتر سیدمحمدعلوی
مشارکت مردمی /بی ادعا بی مطالبه بی شعار مرگ و ننگ
فرهنگی - اجتماعی
بزرگنمایی:
در جریان کرونا وقتی مبارزه با کرونا را به همکاری و مشارکت مردمی کشاندیم تازه به ریل کنترل برگشتیم...همکاری مردم، حماسه ای شد که باید در کتب اپیدمیولوژی نوشته بشه....در هنگامه ای که برخی مدعیان مردمی در پستو خانه ها و ویلاهاشون چپیده بودند!!! مردمی بودند که تا پای جان به میدان آمدند ....
یادداشت های روزانه /بقلم دکتر سیدمحمد علوی
گفت برای چی از واژه های خارجکی استفاده میکنی.... مثلا بجای عملگرایی می نویسی پراتیک؟
گفتم : بقول مرحوم توفیق که می گفت شب جمعه دوچیز یادت نره!!!! دوم، روزنامه توفیق!!!
حالا دومین علت نوشتن پراتیک بجای عملی اینست که با عملی ها یعنی معتادین، گردی ها، اشتباه نشه....
در جریان کرونا وقتی مبارزه با کرونا را به همکاری و مشارکت مردمی کشاندیم تازه به ریل کنترل برگشتیم...همکاری مردم، حماسه ای شد که باید در کتب اپیدمیولوژی نوشته بشه....در هنگامه ای که برخی مدعیان مردمی در پستو خانه ها و ویلاهاشون چپیده بودند!!! مردمی بودند که تا پای جان به میدان آمدند ....
در این بین، داستان آموزگاری فداکار هم شنیدنی است وهم آموزنده وهم حکایت از عملگرایی دارد تا شعار توخالی....
آقای صفی زاده دبیر بازنشسته یکی از شهرها در جریان سرکشی ها بمن مراجعه کرد وگفت: نه بلدم واکسن بزنم ونه تزریقات ونه توانایی مراقبت از بیماران ونه پول آنچنانی که کمک کنم ، اما پرایدی دارم وخودم هم راننده..حاضرم در تیم های مراقبت وحمایت شما که درمحلات فعال اند خدمت کنم....
بی اختیار اشکم در آمد...
خدایا ما این مردم را داریم...که بدون مشارکت آن ها چون کشورهای پیشرفته وحتی بدتر باید در مقابل این کرونا زانو می زدیم..... اما نزدیم.... وسرفرازانه و با بهترین شاخصه های ممکن خیلی زود روزهای مرگبار را پشت سر گذاشتیم....
بودند افرادی چون آقای صفی زاده آموزگار شریف واز خود گذشته که پا به پای مدافعین سلامت بیش از دوسال بی وقفه در میدان بودند....بی ادعا...بی مطالبه....بی سهم خواهی....بی شعار مرگ وننگ....
جمعه ۱ ارديبهشت ۱۴۰۲ - ۰۳:۱۳:۱۲
منبع: اختصاصی پایگاه خبری صبح ملت