بزرگنمایی:

*در خصوص باستان شناسی مصرف کننده دانش غرب هستیم

*ایران باید صادرکننده دانش باستانشناسی باشد /جای دانشگاه باستانشناسی در خوزستان خالی است*

✍ محمد حسن شیر محمدی

اینرورها با حضور جناب دکتر مسعودی نژاد در محافل فرهنگی  برای معرفی کتاب ارزشمند خود تحت عنوان "شرکت پل دزفول ،تاریخ نگاری پل ساسانی"
عمده ترین چالش نویسنده کتاب با مخاطبان در مورد قدمت پل است .

دوستداران  این گنجینه بی نظیر علاقمند به دانستن سن دقیق پل باستانی دزفول هستند تا روایتهای افسانه ای جای خود را به واقعیت تاریخی متقن و مستند بدهد .

 پل ساسانی در طول زمان دستخوش سیل و تخریب های ناشی از آن شده که هر بار مرمت و تعمیر گردیده است . 
متاسفانه اسنادی مانند عکس و فیلم و یا اسناد نوشتاری، حداکثر تا دویست سال پیش را می تواند بطور مستدل روشن کند ، و بعد از آن حدس و گمان و رجوع به تاریخ روایی صورت می گیرد . 

آنچه که درسفرنامه ها امده و یا بر اساس شنیده ها نوشته شده است درعین حال که ارزشمند هستند فاقد قدرت استدلال های علمی می باشند . از طرفی خوزستان خود مهد تمدن عیلام بوده و بدلیل همسایگی با تمدنهای آشور و سومر و دیگر تمدن هایی با عمر کوتاه سر شار از نمادها و اشیایی تاریخی است که ارزش واقعی انها  بدلیل نداشتن شناسنامه سنی ،مشخص نیست . 

 دنیای اسطوره سرشار از نمادهایی است که درهردوره تاریخی معرف باورها و سبک زندگی نیاکان ما بوده اند .بسیاری از این نماد ها سر از خاک بیرون می اورند و آنگاه اسطورهای ما با دنیایی ازسوال توام می گردند.

 تنها با تعیین سن این نمادها می توان اسطوره را به تاریخ مدون تبدیل کرد .
اسطوره شناسی دانشی بی پایان به قدمت حیات بشر بر روی کره خاکی است 


تاریخ  را بر اساس یافته ها با کمک باستانشناسی می توان برشته تحریر در آورد . باستانشناسی تکیه اش به اشیاء  کشف شده و قدمت أنها است . 
یکی از ابزار لازم و ضروری برای تعیین سن و قدمت اشیا دستگاهی است که بر اساس نیمه عمر کربن 14عمل نموده و قادر است قدمت اشیا را تا 6000سال پیش تعیین کند .
سالانه حدود 70هزار یورو بودجه برای ارسال نمونه ها به خارج از کشور صرف می شود تا قدمت آنها معلوم گردد . با فرض رعایت احتیاط در تمام جوانب حمل و نقل و بازگشت اشیا ،وجود این دستگاه و تجهیزات جانبی در استانی که مهد نمادها و اشیای باستانی است  می تواند به باستانشناسی کمک شایان توجهی را بنماید .
 بی گمان کشور ما باید صادر کننده دانش باستانشناسی باشد ، جای دانشگاه باستانشناسی در خوزستان خالی است .درحالی که بدلیل عدم اهتمام متولیان، دانش باستان شناسی فاقد بدیهی ترین امکانات روز دنیا است . 
 متاسفانه در این خصوص مصرف کننده دانش غرب هستیم .  این اشتباهی درد آور است . درآمد صنعت توریسم و گردشگری می تواند ما را از شر نفت، این طلای سیاه خانمان سوز رهایی بدهد و نقطه پایانی بر وابستگی اقتصادی به نفت و تاثیرات ناشی از آن باشد سرمایه ای ملی که از دریافت پول فروش آن عاجزیم هرچند  باید به بهایی نازل بفروشیم و درقبال آن هرجنس بنجلی را از هند ودچین قبول کنیم .

  با گسترش گردشگری چه بسا فتح بابی برای بانک داری بین المللی درکشور باز شود و از طرف دیگر باعث رونق اشتغال و درآمد زایی برای جوانان گردد. 

در سطح کلان ایران به جایگاه تمدنی خود که در رتبه نخست است درکنار یونان باستان جلوس خواهد کرد . و آثار بسیار ارزشمندی را برای شان و مرتبه ما درجهان و منطقه به همراه خواهد داشت .
باید باور کنیم که این مهم هیچ منافاتی با دین و دینداران واقعی ندارد .
 از آمدن گردشگران نهراسیم . آنها  فرهنگ و سبک زندگی مغایر با شئونات ما را با خود به همراه نمی آورند .
مشتاقان سبک غربی درخصوص این سبک اگر از غربی ها جلوتر نباشند با آنها همگام هستند .