بزرگنمایی:

یادداشت /

مریم مفتوح

مردانِ خوش شانسی که مورد اقبال  چند روزه ی  دنیا قرارگرفته اید و بر مناصبی تکیه کرده اید که حتی الفبای آن را نمی دانید و اسب سرکش قدرت تان را چنان بی محابا می تازانید که  انگار در جهان هستی جز شما کس نیست ،می تازید و به پیامدهای این تاختن هم نمی اندیشید .

 مردانِ پشت میز نشینی که از حول حلیم در دیگ افتاده اید و در خیال خود در مدینه ی فاضله ی وعده داده شده حکم می رانید ، این رسمش نیست که با مادران، همسران ،دختران و خواهران خود چنین کنید و بر جنسی که خدا عزیزش داشته و رسوا اکرم (ص) او را کریم دانسته است چنین بی حرمتی روا دارید.

مسئولیت  خود را فراموش کرده وظایف خود را پشت گوش انداخته به زنان گیر داده اید که چه بدست آورید ؟

زنجیر برروح و جسم مادران خود می زنید و دور احساسات لطیف  خواهران خود دیوار می کشید و عزت نفس همسر و دختران تان را قفل و زنجیر می کنید تا به خیال تان به کدام راه سعادت و سلامت دست یابید؟

در کدام وادی راه می پیمایید و چگونه است که در اقیانوس معضلات اجتماعی ، مشکلات معیشتی و اقتصادی ،برنامه های ناکارآمد، دشمنان واقعی و... پایه های یک کشور را که همان زنان زندگی ساز هستند را هدف گرفته اید ؟

راه را عوضی رفته و اهداف را عوض کرده اید..

کل هنرتان قفل و بست کردن واگن های مترو است ؟

حال که مردید، مردانه عمل کنید

بیایید آن دستی را که بر صورت سرباز وظیفه شناس سیلی زد زنجیر کنید،

دیوار حاشای مسئولین را قفل و زنجیر کنید،

راه اختلاس و دزدی ها را چفت و بست بزنید،

راههای هدر رفت بیت المال ونا امیدی ، افسردگی ،اضطراب و سرکشتگی ملتی پر از  تشویش را  پلمپ نمایید.

و یا اصلا به یکباره  ما زنان مملکت را در واگنی زندانی کرده از قله ی کوهها به ‌پایین پرتاب کنید‌، و یا در همان واگن های قفل و زنجیر شده قرنطینه کرده آن را به آتش بکشید،

می توانید هم سینه ی دیوار ردیف کنید  شلیک کنید و ما زنان را از سر این مملکت وا بکنید.

و یا ماشینهای لاکچری خود را از روی ما بگذرانید و له مان نمایید.

 اصلا جنس زن را از ایران برچینید تا به آن تفکر اصلی تان  که زنان را جنس دوم می داند از صحنه ها ی اجتماعی و تاثیر آفرینی به کنج خانه ها بکشانید و بر در خانه چفت و بست بزنید و به امیال و آرزوی خود برسید همان اهدافی که تمام این صحنه گردانی ها و هیاهوها و حاشیه سازی ها را برای رسیدن به همین هدف سروهم بندی کرده اید.

شما که  فرزندان مان را  به جرم تحصیلات بالا و هوش سرشارو به سبب بیکاری و ناامیدی که مسبب آن نیز ناکارآمدی در برنامه ریزی های متعدد است به هجرت واداشته اید، خودمان را نیز به زنجیر بکشید تا ببینیم  فقط اندکی از مشکلات عدیده و طرح  های شکست خورده و آزمون  و خطاهای بسیاری که بیخ ریش ملت بسته شده رفع و فتق می شود ومردم ما رنگ و روی گشایش را می ببینند؟