بزرگنمایی:

10 اردیبهشت هر سال روز ملی خلیج فارس است،علت این نام فرخنده بدان سبب است که در سال 1507 میلادی امپراتوری پرتغال به سرپرستی ناخدا آلبو کرک دریانورد پرتغالی وارد خلیج فارس شد و جزایر خلیج فارس و گمبرون (بندرعباس فعلی) را کاملاً تصرف نمود، در سال  1621میلادی امام قلی خان سردار دلیر ایران در دوره شاه عباس صفوی پس از 116 سال جزایر ایرانی و بندر گمبرون را با شکست دادن امپراطوری قدرتمند پرتقال در آن زمان، به مام میهن برگرداند اهمیت این واقعه و اثرگذاری آن بر تحولات منطقه و اثر آن بر افول امپراتوری پرتغال آنقدر مهم بوده که ایران این روز را روز ملی خلیج فارس نام گذاری کرد.

اما طبق قرارداد سن پترزبورگ در سال 1907 میلادی بین روسیه و انگلیس در زمان قاجار ها جزایر تنب و بوموسو  در اختیار انگلیس قرار گرفت و مالکیت بر این جزایر یعنی مالکیت بر تنگه هرمز در دهانه خلیج فارس و خروجی 60 درصد از نفت دنیا از کنار این جزایر...

سه آبخوست بوموسو، تنب و تنبو، پس از 64 سال اشغال توسط انگلیس،بوسیله ارتش ایران آزاد شد وبه مام میهن برگشتند.

درسال 1350 خورشیدی، یگان های نیروهای دریایی و هوانیروز ارتش ایران، به سه آبخوست (جزیره) اشغالی در تنگه هرمز ، بوموسو (گپ سبزو، یا ابوموسی جعلی )، تنب (تنب بزرگ) و تنبو (تنب کوچک) یورش برده و با آزادسازی و بازگرداندن آنها به آغوش مام میهن، به شصت و چهار سال اشغال آن آبخوست ها و آب های پیرامونش توسط انگلیسی ها پایان داده شد.

دلاوران ارتش ایران، در روز 9 آذر 1350  ساعت 8  بامداد، با اهتزار درآوردن پرچم ایران بهمراه شلیک 21 گلوله توپ، نخست بر روی آبخوست تنبو (تنب کوچک)، سپس آبخوست های بوموسو و تنب (تنب بزرگ)، برافراشته و آزادسازیشان را به جهانیان اعلام داشتند.

عملیات آزادسازی سه آبخوست :

دقیقا ساعت 6:15 بامداد نهم آذرماه 1350 خورشیدی (برابر با30 نوامبر 1971 میلادی)، یک روز پیش از ترک نیروهای اشغالگر انگلیسی از خلیج فارس با یورش به آبخوست بوموسو آغاز گشت.

آزادسازی بوموسو (ابوموسی )

برای آزادسازی بوموسو در حین اجرای عملیات، یک فروند هلیکوپتر هوانیروز از بالا دیده بانی نقاط حساس آبخوست ها را برعهده داشت. در ساعت 6:50 بامداد، تمامی نقاط حساس و بلندیهای آبخوست بوموسو توسط نیروهای ایران آزاد شد. در ساعت 6:30 دقیقه بامداد جنگنده های شکاری نیروی هوایی ایران برای پشتیبانی از نیروهای عمل کننده به روی آبخوست نمایان شدند و در ساعت 7:15 دریادار عطائی جهت دیدار با شیخ صقر از ایالت شارجه به آبخوست بوموسو عزیمت نمود. در ساعت 7:30 در نقطه ملاقات پرچم ایران برافراشته شد.

 آزادسازی تُنب (تنب بزرگ) و تُنبو (تنب کوچک)

در آبخوست تنب (یا تنب بزرگ)، در ساعت 6:00 بامداد هلیکوپترهای رزمی نیروی دریایی ایران  اعلامیه هایی مبنی بر عدم مقاومت، بر روی دهکده و ساختمان پلیس بریتانیا پخش کردند. سپس در ساعت 6:15 در سه کرانه شمالی، جنوب شرقی و جنوب غربی، نیروهای کماندویی ویژه و گردان های ساحلی ارتش پیاده گشتند. عملیات در این سه کرانه به ترتیب توسط ناو کهنموئی، ناوچه پروین و ناو میلانیان و یک فروند آگوستا بل-205 که با هلیکوپترهای رزمی کبرا پشتیبانی می‌شدند انجام گردید. در ساعت 6:35 جنگنده های شکاری اف-4 نیروی هوایی ارتش ایران نیز به روی آبخوست ها پدیدار گشتند.

در جریان آزادسازی تنب بزرگ، تنها درگیری کوچکی میان افراد مسلح مزدور بریتانیا و نیروهای ایران برای خلع سلاح کردن پاسگاه پلیس بریتانیا، سروان پیاده سوزنچی و مهناوی یکم حبیب الله کهریری و ناوی آیت الله خانی به شهادت رسیده و ناوی وظیفه علی قربان روزبهانی مجروح و 4 نفر پلیس بریتانیایی و مهاجر عرب به آبخوست همیشه ایرانی کشته و پنج نفر دیگر نیز زخمی می شوند.

پس از آزادسازی پاسگاه، با احترام نظامی پرچم ایران در روبروی پاسگاه و مدرسه نیز برافراشته شد و زخمی شدگان با هلیکوپتر به بیمارستان شیر و خورشید سرخ بندرلنگه اعزام می‌شوند. پس از آن نیروهای ایرانی، تمامی سلاح های انگلیسی موجود در پاسگاه و خانه های مردم که توسط بریتانیا مسلح شده بودند را گردآوری نمودند، و بدینگونه، آزادسازی آبخوست تنب بزرگ نیز انجام میشود.

در ساعت 10 بامداد دریادار حبیب الهی و عکاسان و فیلمبرداران ایرانی و بیگانه وارد آبخوست گردیدند و اندکی پس از پایان عملیات، امیرعباس هویدا نخست وزیر وقت، طی سخنرانی، آزادسازی و بازگشت رسمی آبخوست های ایرانی را به آغوش مام میهن به ملت ایران و جهانیان اعلام داشت.

چند روز پس از عملیات آزادسازی سرزمین ها و آب های ایرانی در آب های نیلگون خلیج فارس، در روز دوم دسامبر 1971 دولت بریتانیا کشورک "امارات متحده عربی"، که نام پیشین آن "ساحل دزدان دریایی" بود، را بوجود آورد.

سه آبخوست ایرانی و آب های پیرامون آن، از زمان هخامنشیان همواره بخشی از آب و خاک ایران بوده اند، ولی در سال 1907 (در دوره شاهان بی لیاقت قاجار،همچون دیگر سرزمین های جدا گشته از ایران )به اشغال انگلیسی ها در آمد که تا روز آزادیش، دقیقا 64 سال بدراز کشید.

یاد و نام همه ی افسران و سربازان، بویژه سه شهید، سروان پیاده سوزنچی و مهناوی یکم حبیب الله کهریری و ناوی آیت الله خانی، که با جانبازی و فداکاری این سه آبخوست همیشه ایرانی را به مام میهن بازگرداندند، همیشه زنده و جاودان، روانشان شاد و راهشان پایدار و رهروانشان پیروز باد.

دشمنان بدانند که ایرانیان همیشه جان برکف، آماده برای دفاع از آب و خاک مقدس ایران و خلیج همیشه پارس میباشند.

البته هنوز هم امارات پیگیر شکایت خود از ایران،جهت بازپس گیری جزایر هست...

امروز 10 اردیبهشت 1399

روز ملی خلیج تا ابد پارس ایرانی است.

روان سه شهید ارتش ایران مینو،وجایگهشان بهشت برین ایدون باد.

شادزی

گردآورنده سعید دیناروند خادم میراث فرهنگی شوش