بزرگنمایی:

✍️✍️ آشنایی با آداب رسوم مردم هندیجان در ماه مبارک رمضان 💫⭐

قبل از فرا رسیدن ماه رمضان مردم مساجد  را آماده میکردند ، فرش ها که معمولا گلیم ، لبت و بوریا بود جارو و اگر نیازی به شستن داشت نظافت و شستشو را انجام میداند ، چراغ توری و فانوس مسجد آماده می گردید 0  خانواده ها آذوقه یک ماهه که عبارت بود.از گندم حلیم...آرد نشاسته ؛  آرد برنج حبوبات..کنجد..گلاب وغیره را تهیه میکردند0
یک روز قبل از ماه رمضان به پیشواز می رفتند و روزه میگرفتند ، غسل ورود به ماه روزه هم از عادات مردم بود ،   مساجد از روضه خوان های محلی و روضه خوان هایی که معمولا ازبهبهان می آمدند استفاده میکردند .
بعدها آخوندهای قم جایگزین روضه خوان های بهبهانی شدند  ، خانواده های بخصوصی میزبان  روضه خوان ها بودند معمولا خانه  افراد میزبان در کنار مساجد بود 0 
شب ها بعداز افطاری مراسم دعای افتتاح و روضه در مساجد بر پا بود ، چای منقلی پای ثابت پذیرایی هر شب بود ، 
مراسم شب های احیا علاقه مندان زیادی داشت ، در این شب ها مراسم دعا جوشن کبیر تا پاسی از شب ادامه داشت و در برخی مساجد تا سحر ادامه پیدا میکرد و غذا سحری به مدعوین داده میشد ، در ماه رمضان شب های نوزدهم ، بیست و یکم و بیست و سوم  *شوروزک* میکردند 0 
غذای افطاری معمولا  عبارت بود از حلیم ، دنگرو ، رنگینک ، 
شیر برنج ، خرماگرمک ،  و انواع تلیت ، پولیده ( فالوده) 
افطاری هم فرنی ، ماقوته  پای ثابت سفره بود 0
افرادی وظیفه بیدار کردن مردم را در وقت سحر بعهده داشتن  ، آنها با کوبیدن چوبی بر قوطی یا طبل در کوچه ها می گشتند و مردم را برای سحر بیدار میکردند ، 
موذن دقائقی قبل از اذان بانگ *"آب است تنها "* سر میداد تا مردم بیشتر آب بنوشند و در طول روز کمتر تشنه شوند 0 
وقتی شش روز از ماه رمضان گذشته بود میگفتند یک کولیک ( انگشت) ماه شکسته شده است ، یعنی یک پنجم آن تمام شده است 0 
یکی از آیین های شب نیمه  ماه رمضان *گرگیعان* بود که بچه دستجمعی بشارت تولد امام حسن را با گرفتن هدیه که معمولا خوراکی بود از صاحبخانه میگرفتند ،
 مردم از *مشک سوز* و *حبانه* *کوزه* *مدانه* برای خنک کردن آب جهت افطار بهره مجستند ، 
وقتی ما رمضان در تابستان قرار میگرفت مردم در فشار و سختی مضاعف بودند و  ظهر و عصر ها برای رفع عطش خود را به آب رودخانه میسپردند و با لباس خیس به خانه بر می گشتند 0

✍️ نگارش : ابراهیم قنواتی